24 juli 2011

24 juli 2011
In Valdez, het regennest van Alaska, hebben we inderdaad één regenachtige en bewolkte dag gehad. We zijn om 10.00 uur vertrokken richting Chitina en de reis verloopt voorspoedig. Om ongeveer 12.30 uur komen we aan bij Chitina Airport, klinkt stoer maar eigenlijk kun je dit geen vliegveld noemen. Er is niemand aanwezig dus belt Carwi met Wrangell Mountain Air. We moeten om 14.15 uur klaar staan voor vertrek dus gaan we eerst nog even iets drinken in een local bar in Chitina. Als we klaar staan om te ‘boarden’ zien we onze vliegtuigen aankomen, dat is een gaaf gezicht! Beide families gaan in een eigen vliegtuig. Met een koptelefoon en een microfoontje kun je in het vliegtuig met elkaar contact houden. Het is ook tegen het lawaai van de ronkende motor. Het uitzicht is fantastisch want we blijven onder de bewolking. Volgens de piloot sneeuwt het een beetje, het is een bumpy flight van een half uur. De piloot vliegt nog een extra rondje boven de Root gletsjer. De shuttlebus van Kennicott Glacier Lodge staat al klaar op McCarthy Airport om ons naar de lodge te brengen. De kamers zijn mooi, ruim en hebben een prachtig uitzicht op de Wrangell St. Elias National Park. ’s Middags hebben we gewandeld door de oude kopermijn. Het lijkt wel of we in een oude westernfilm zijn beland. De kinderen hebben van stokken speren gesneden met hun zakmes. Dineren in deze lodge is precies om 19.00 uur en keus hebben we niet; je moet eten wat de pot schaft! Dat was salade, broccoli, mashed potatoes, turkey (kalkoen) met cranberrysaus, stuffy (door elkaar gehusselde hartige taart) en….. worteltjestaart! ’s Avonds op het terras nog lekker nagepraat.